نانوشته

یه حرف هایی رو نه میشه نوشتن و نه میشه بی تفاوت ازشون گذشت.

آدم دلش میگیره آخه.

خیلی سخته 22 سال بگذره و حتی یک شخص ساده و معمولی نیاد پیش پدرت و به عنوان یک جانباز باهاش یک ملاقات حتی 5 دقیقه ای داشته باشه...

مسئولین رو که جای خود داره ...

یا رب نظر تو بر نگردد...